Araştırmacılar,
deniz yosunu binlerce yıldır Avrupa’da geleneksel bir gıda ürünü olduğunu söyledi. İspanya’dan Litvanya’ya kadar insan kalıntılarının dişlerinde bu ürünün karakteristik işaretlerini buldular. Böyle bir diyete sahip insanlar MÖ 6400’den itibaren bu bölgede yaşıyorlardı. 12. yüzyılda MS
Şimdi yosun, enfes mutfak kitaplarında görünen batı mutfağında alışılmadık bir bileşen olarak kabul edilebilir. Ancak deniz yosunu, binlerce yıldır Avrupa sakinlerinin geleneksel bir gıda ürünü olduğu ortaya çıkıyor.
Bu keşif bir sürprizdi, çünkü geleneksel olarak Neolitik dönemde tarımın gelişiminin su kaynaklarının tükenmesine yol açtığına inanılıyordu. 18. yüzyılda, deniz yosunu açlıktan ölen yiyecek olarak kabul edildi.
Arkeolojik kazılar üzerine bilim adamları ve daha önce deniz yosunu izleri buldular, neden kullanıldıkları belirsizdi ve yakıt ve gübre olarak hizmet ettikleri varsayıldı. Ancak yeni çalışma, deniz yosunu Avrupa’nın birçok yerinde yenildiğine dair kanıtlar sunuyor.
“Bu biyobelirteçler Tartar’da bulundu” dedi.
Araştırmacılar, Güney İspanya’dan kuzey İskoçya’ya kadar, MÖ 6400 tarihli, Avrupa’daki 28 arkeolojik anıttan 74 diş taşı örneğini analiz ettiler. 12. yüzyıla kadar.
, toplamda 37 numune, deniz yosunu ve pazlar gibi ürünlerin tüketimini gösteren biyobelirteçler içeriyordu. Bir örnek deniz lahanasının kullanımını gösterdi.
Bazı durumlarda, ekip yenen alglerin rengini belirlemeyi bile başardı: örneğin, Isbister (Orkney Adaları) ‘da orta ve geç Neolitik (M.Ö. 3200-2800) sırasında kırmızı alg ladin olduğu görülüyor. /p>
Bilim adamları, bugün Avrupa’da bu tür ürünlerin nadiren yemek yemesine rağmen, nispeten yakın zamana kadar diyetin tanıdık bir parçası oldukları sonucuna varmışlardır.
Daha önce, maddeler koronavirüs ile savaşmaya yardımcı olan alglerde bulundu.