Bilim adamları, nesli tükenmekte olan köpekbalığı türleri hakkında genetik bir çalışma yaptı: dev bir köpekbalığı-youth ve köpekbalığı mako.
Biyologlar dev köpekbalıkları ve köpekbalıklarının genomlarının dizilerini topladılar ve araştırdılar. Bir balina köpekbalığı, beyaz köpekbalığı, kahverengi ve Japon kedi köpekbalıklarının genetik verileri ile karşılaştırıldı. Tam peygamber dizilimi, popülasyonlarının 250.000 yıldan fazla azaldığını gösterdi. Buna ek olarak, devasa genç köpekbalıkları düşük genetik değişkenliğe sahiptir, bu da onları hızla değişen bir dünyaya daha az uyum sağlayabilmelerini sağlar. Bu tür ayrıca akrabalı yetiştirme (ensest) belirtileri gösterir. Bilim adamları köpekbalıkları arasında akrabalamanın sonuçlarını kesinlikle bilmeseler de, kurt ve çita çalışmalarının sonuçları zamanla olumsuz işaretlerin ortaya çıkmasına yol açtığını göstermektedir. Sonuç olarak, türün hayatta kalması genellikle azalır.
Bununla birlikte,
Akula-mako, daha büyük bir genetik çeşitlilik ve daha az belirgin akrabalı yetiştirme göstermiştir. Bu, ekolojistlerde umutlara ilham verir, çünkü hayatta kalma türünü artırır.
Daha önce, biyologlar onunla gerçekleşen olayları “hatırlamayı” öğrendi.