Colorado Üniversitesi’nden bilim adamları, diyabetli hastaların kan şekerini azaltmasına izin veren ve tıbbi önerilere uymalarına yardımcı olan kişisel psikoterapi için bir uygulama geliştirdiler.
Çalışmaya, ortalama yaşı 58 yaşında olan tip 2 diyabetli 668 hasta ve ortalama vücut kitle indeksi (BMI) 35 (BMI veya daha yüksek obezite aralığına karşılık gelir) oldu. Ortalama glikat hemoglobin seviyeleri%8.1 idi. %6,5’in üzerinde glikatlı hemoglobin ile bir kişiye diyabet teşhisi konabilir.
Katılımcıların yarısı rastgele kontrol grubuna dağıtıldı. Hastalara birkaç soru soran, ancak bireysel dersler veya öneriler vermeyen bir uygulama kullandılar. Deney grubundan hastalar ekte soruları cevapladılar ve daha sonra beceriler geliştirmeyi ve davranışları değiştirmeyi amaçlayan haftada bir ders (veya daha fazla) geçmeleri istendi.
Üç ay sonra, uygulama tarafından kullanılan katılımcılar, glikatlı hemoglobin seviyesi, çoğu şeker düşürücü ilaç kullanıldığında elde edilenden yüzde 0.4 daha fazla azaldı. Etki altı ay sonra da dahil olmak üzere uzun süre devam etti.
Buna ek olarak, kontrol grubundan birçok katılımcı insülin kullanmaya başlarken veya dozunu arttırırken, uygulamaya katılan, insülin almayı bıraktı veya dozlarını azaltabildi.
Uygulama psikoterapiye bilişsel-davranışsal bir yaklaşım kullandı. İnsanlar ne kadar çok ders alınırsa, elde ettikleri glikasyonlu hemoglobin o kadar az olur. 75 yaşında katılımcılar gençlerden daha kötü olmadı. Program çok zaman almadı: Kullanıcılar genellikle uygulamaya günde altı dakikadan az harcadı.
Uygulama, diyabet tedavisi için ilk reçeteli dijital ilaçlardan biri olabilir.