Sıçanlar, insanlar gibi, düzenli olarak mantıksal bir bağlantı hatası yapar.
1970’lerde bilim adamları sözde “Linda Problemi” ni formüle ettiler. Gönüllülere görev verildi:
“Linde 31 yaşında, yalnız, samimi ve çok akıllı. Öğrenci olarak, ayrımcılık ve sosyal adalet sorunlarıyla derinden ilgileniyordu ve aynı zamanda nükleer karşıtı gösterilere katıldı. Daha olası olan: 1) Linda’nın bir bankada kasiyer olarak çalıştığı; 2) Linda’nın bir bankada kasiyer olarak çalıştığını ve feminist harekete aktif olarak katıldığı?
.
Katılımcıların büyük çoğunluğu, Linda’dan mantıklı bir şekilde daha az olası olmasına rağmen, 2 numarayı seçti. Gerçek şu ki, insanlar başlarında yaratılan modellerden geliyorlar ve feminizm ve bankadaki iş kombinasyonu onlar için daha doğal görünüyor. Şimdi bilim adamları, sıçanların aynı hataya eğilimli olduğunu kanıtladılar.
Bilim adamları, bir gıda ödülü almak için sadece ses veya aynı zamanda ışık ve gürültü varlığı olasılığını değerlendirmek için sıçanların ihtiyaç duydukları iki deney geliştirdiler. Sıçanlara iki senaryoya göre öğretildi: ses tonu + ışık = ödül ve ışıksız beyaz gürültü = ödül. Birincisinde, sinyal çaldığında ve ışık yandığında kolu bastırırlarsa şeker topları aldılar ve ses ses çıktığında kolu bastırırlarsa yiyecek almadılar, ancak ışık kapatıldı. İkinci senaryoda, beyaz gürültünün çoğaltılması sırasında kolu bastırırlarsa şeker aldılar ve ışığı kapattılar ve lamba çalarken ve yakılırken kolu bastırırlarsa hiçbir şey alamadılar.
Daha sonra araştırmacılar, ampul kapatılırken çeşitli sesler, ton veya beyaz gürültü ürettiler, ancak gözlem için kullanılabilir. Sıçanlar buna göre reaksiyona girerek, kola tepki olarak basmamaya ve beyaz gürültüye yanıt olarak basmamaya çalıştı. Ancak araştırmacılar ampulü bir metal parçasıyla kapattıklarında ve bir ya da başka bir sesi çoğalttıklarında, sıçanlar bir yiyecek ödülü alma umuduyla yanıp yanmadığını tahmin etmek zorunda kaldılar. Sıçanların genellikle ışığın dahil edildiğini düşündüğü ortaya çıktı.