Anne ve babasının ayrılmasının ardından küçük yaşlardan itibaren devletin yurtlarında kalmaya başlayan 47 yaşındaki Tezkaç, 2009’da rehabilitasyon merkezine geldi.
İlgi duyduğu güvercinlere bakabilmek için dönemin müdüründen yardım isteyen Tezkaç, gerekli izinlerin ardından kurumun bahçesine yapılan kümeste bir çift güvercin beslemeye başladı.
Zamanla kuş sayısını 38 çifte kadar çıkaran Tezkaç, sabahın ilk ışıklarıyla yanlarına gittiği güvercinlerinin kümesini ve yavrularını kontrol ediyor.
Beslediği güvercinlerin uçuşunu hayranlıkla izleyen Tezkaç, bu şekilde moral buluyor.
“Ölene kadar güvercin besleyeceğim”
Tezkaç, AA muhabirine, 13 yıldır ailesinin bir ferdi gibi gördüğü güvercinlere baktığını söyledi.
Vaktinin çoğunu güvercinlerle geçirdiğini belirten Tezkaç, “Yetiştirme yurtlarında büyüdüm. Yaşım ilerleyince beni rehabilitasyon merkezlerine gönderdiler. Ömrüm buralarda geçti. 14 yıldır da burada yaşıyorum. Güvercinler bu zorlu yaşamıma renk kattı. Onları uçuruyorum, yemliyorum ve bakıyorum.” diye konuştu.
Tezkaç, kendisine huzur veren güvercinlerle ilgilenirken sıkıntılardan uzaklaştığını dile getirdi.
Hayatının güvercinler üzerine kurulu olduğunu anlatan Tezkaç, şöyle konuştu:
“Güvercinleri çok seviyorum, onlarsız yapamıyorum. Sabah ve akşam uçuruyorum. Güvercin yarışmalarına bile katılıyorum. Uçması, takla atması gibi özelliklerine bakılarak güvercinler yarıştırılıyor. Bu kuşlar benim ailem oldu. Çok hassaslar. Hastalandıklarında hepsinin ayrı ayrı ilaçları bulunuyor. Kümes temizliğini düzenli yapıyorum. Güvercinlerim çoğaldıkça satışını yapıyorum. Yemlerini, ilaçlarını ve diğer masraflarını elde ettiğim gelirle karşılıyorum. Geri kalan parayla da arkadaşlarımın ihtiyaçlarını karşılıyorum. Bazen de bir şeyler alıyorum ortaklaşa yiyoruz. Kuşsuz bir hayat düşünemiyorum, ölene kadar güvercin besleyeceğim. Hepsini ayrı ayrı seviyorum. Hiçbirini ayırt etmiyorum.”