Science Daily dergisinin haberine göre, Almanya’daki Max Planck Astronomi Enstitüsünde doktora öğrencisi Cang Şiangyü ve tez danışmanı Gregory Green, Gaia Uzay Teleskobu ve “Büyük Gökyüzü Alanı Çok Nesneli Fiber Spektroskopik Teleskobu” (LAMOST) verileri aracılığıyla yıldızlararası tozun izini araştırdı.
Araştırmacılar, iki teleskoptan alınan verileri entegre ederek 130 milyondan fazla yıldızın oluşturduğu yıldızlararası tozun dağılımını detaylandıran katalog oluşturdu.
Bu kataloğu kullanan araştırmacılar, 16 bin 308 ışık yılı uzaklığa kadar ulaşan yıldızlararası tozun dağılımı ve özelliklerinin ilk 3 boyutlu haritasını oluşturdu.
Xinhua ajansının haberine göre, Cang, yıldızların daha sönük görünmesine neden olan yıldızlararası tozun Dünya gibi gezegenlerin yapı malzemesi olduğunu ve Samanyolu Galaksisi’nin “kimyasal evrimini” hızlandırıcı görev gördüğünü belirtti.
Cang, “Yeni 3 boyutlu harita, toz ve Galaksi hakkındaki çalışmalar için yeni bir pencere açıyor. Sadece astronomik gözlemler için hayati bir kaynak sunmakla kalmıyor, aynı zamanda astrokimya, yıldız oluşumu, galaktik karbon döngüsü ve hatta yaşamın kökeninin araştırılması için yeni perspektifler ve olanaklar sağlıyor.” değerlendirmesinde bulundu.
Araştırmanın bulguları “Science” dergisinde yayımlandı.